SESAMINAE Phalanges

SESAMINAE Phalanges

Ση???άμιναι φάλαγγες, Auctori Peripli nominatae cum ebeni phalangibus, quid sint, quaerunt eruditi, et inter hos Salmas. ad Solin. p. 1032. et 1033. Respondet Bochartus, in Arabum libris, memorari quaedam ligna ebeno tam

similia, ut illa pro ebeno nonnulli sumant. In his lignum Siz, vel Siza, a loco sic appellatum, et lignum Sasem vel. Sempsem, plur. Semasim, eôdem quoque nomine dictum, quô sesamum, quamvis ab hoc diversissimum. Alcamus: Sasim arbor nigra, aut ebeus aut siz, autarbor, ex qua finut arcus. Darmir c. de Simsima, de iis, qui in gehenna torquentur, Exibunt, inqut, ex igne, post aliquam moram ---- tamquam ligna semasim, i. e. pariter nigri, propter adustionem ex igne: in quae verba Commentatores multa afferunt absurda. Sed peritiores agnoscunt, ligna Semasim esse ebenina ligna, aut ebeno atrore similia, ita ut exusta videantur. Unde lux his Dioscoridis C. de Ebeno, Ἔνιοι δὲ τα ση???άμινα, ἢ ἀκάνθινα ξύλα ἐμφερῆ ὄντα, ἀντὶ ἐβένου πωλοῦσι, Quidam vero sesamina vel spinae Indicae ligna pro ebeno vendunt, ob similitudinem: ubi Marcellus Virgilius συκάμινα, pro ση???άμινα legit, quia sesamum nihil habeat commune cum ebeno. Sed neque sycaminus seu Sycomorus, nisi quod utrumque lignum est. Cave igitur, ne quidquam mutes. Aliud enim hîc sesamina quam vulgo, nempe ligna arboris praedictae, cuiusmodi palangas, i. e. teretes baculos, una cum ebeninis, ex Indiae urbe Barygatis in Persidem afferri consuevisse, docet Auctor Peripli supra laudatus. Vide Sam. bochart. Hieroz. Part. posterior. l. 1. c. 20. De Sesamo vero, seminis condimentarii genere; de sesamo agresti, quod alias Cici, item Seseli; de Sesamino serto et placenta, inter nuptiales Atheniensium ritus, de Sesantino tandem oleo, in regione Indica Syrastrene, ex vulgari herba sic dicta, confici solito, Salmas. as Solinum ubi supra, cui adde Plinium l. 18. c. 10. l. 23. c. 4. et quae diximus retro ubi de Nuptiis. Addo saltem, antiquos dulciariis operibus, palati gratiâ, sesamum adspersisse. Unde Petronius, mellitos verborum globulos, et omnia dicta factave, quasi papavere et sesamô sparsa: Oleô vero artus inunxisse Macedones, ad mitigandum frigus, uti est apud Curtium l. 7. c. 4.